Roel, chauffeur: “Ik kwam per toeval op de vrachtwagen. Sindsdien wil ik niet meer anders.”

Ooit volgde hij een opleiding tot verkoper, maar dit bleek niks voor Roel Goldewijk (27). Hij vond zijn roeping als chauffeur. “Ik kwam per toeval op de vrachtwagen. Sindsdien wil ik niet meer anders.”

Om ongeveer half 7 start de dag van Roel. “Eigenlijk rijd ik met de kraakperswagen altijd dezelfde routes om afval in te zamelen bij bedrijven. Vooraf check ik wel altijd nog even of veranderingen zijn – bijvoorbeeld extra adressen.”

De dag van een chauffeur is nooit hetzelfde. Er kan altijd wat tussendoor komen. Een klant die een extra keer zijn container wil laten legen bijvoorbeeld. Daar draaien de chauffeurs en planners hun hand niet voor om. “Als perskraakchauffeur bij Rouwmaat heb ik vastigheid. Dat vind ik fijn. Ik zie vaak dezelfde gezichten als ik containers kom legen. Dat werkt goed voor het klantcontact.”

De ambitie om chauffeur te worden is er echter niet altijd geweest. “Na de middelbare school begon ik aan een opleiding tot verkoper. Al snel bleek dit niets voor mij, dus ging ik op zoek naar iets anders. Via een uitzendbureau kwam ik toen aan de bak als bijrijder op de vrachtwagen. Dit beviel zo goed dat ik besloot ermee verder te gaan. Ik switchte naar de chauffeursopleiding en sindsdien wil ik niet meer anders.”

“De sfeer met de collega’s is goed. Als er wat geregeld moet worden, is dat eigenlijk nooit omslachtig. Als ik bijvoorbeeld de jongens van de planning bel (Mark, Koen en Maarten) weten zij alle drie iets over mijn route. We kijken samen hoe we iets gaan aanpakken. Die betrokkenheid werkt heel fijn. Aan die korte lijnen merk je dat Rouwmaat nog een echt familiebedrijf is.”

Of hij ambities heeft om door te groeien binnen het bedrijf? “Voorlopig zie ik mezelf nog niet in een andere functie. Ik zit prima op de vrachtwagen. Ik kan wel zeggen dat ik mijn roeping als chauffeur heb gevonden. Maar ik ben nog maar 27. Wie weet wat de toekomst nog gaat brengen.”